ZORG voor je beleggingen...  De beleggingswereld verandert. Voor de banken zijn de inkomsten vanuit het beleggende publiek dominant geworden in de beleggingsaanpak. Men is verwijderd van de kern van beleggen, namelijk de opbrengsten voor de belegger. Met mediacampagnes wordt gepoogd het publiek te overtuigen dat alle aanpassingen van de laatste tijd zijn ingegeven door “luisteren naar de klant” en “behoeften van de klant op de eerste plaats”. Mooie frasen die weliswaar in de kern het probleem herkennen, maar in de oplossende sfeer weinig hout snijden. Door “veilige” pakketten te slijten is het aansprakelijkheidrisico voor de bank dan wel ingedamd, maar het is een utopie te denken dat hiermee ook het beste rendement nagestreefd wordt (de kern om te gaan beleggen).
De kern van beleggen leidt ons naar de kern van het verhaal. Omwille van gemak en “ervan af te zijn” kiest men te vaak en te snel voor een hapklare brok. Men kent de ingrediënten van die hapklare brok niet, laat staan dat er acht wordt geslagen op de achterliggende filosofie of een eventueel aanwezige visie. De focus op de vorm van beleggen, en stukken minder op de inhoud ervan, leidt tot een mooie, aansprekende design-koelkast gevuld met allerhande producten waarvan de houdbaarheidsdatum binnenkort verstrijkt, dan wel in sommige gevallen al is verstreken.
Het is de plicht van de belegger om zich in meer of mindere mate te bemoeien met de inhoud van zijn beleggings-koelkast, ook al betekent dit dat men er even voor moet gaan zitten.
De eventueel aanwezige beheerder van de koelkast moet kunnen aangeven waarom er bijvoorbeeld geen groenten in de groentenlade zijn geplaatst en waarom er zoveel soorten kant-en-klaarmaaltijden de koelkast bevolken. Meer concreet zou men zich kunnen afvragen waarom er wel voor papieren asstes in alle soorten en maten in portefeuille zijn genomen, maar dat er nauwelijks aandacht is voor schaarste-artikelen, zoals industriële metalen, agrarische producten, energie-trackers en edelmetalen. Schaarste artikelen die, uitgedrukt in welke valuta ook te wereld, misschien een wispelturig koersverloop kennen, maar altijd een bepaalde waarde vertegenwoordigen.
“Smart money”-beleggers, oftewel beleggers die vooruitlopen op de muziek van het beleggende publiek, zijn reeds enkele jaren bezig om hun beleggingen te diversificeren. Heel misschien moet eerst Wallstreet deze posities in portefeuille hebben, voordat Mainstreet wordt wakker geschud om nadien hetzelfde te doen.
Misschien moet u niet op Wallstreet wachten, maar reeds nu tijd en aandacht aan uw beleggingen gunnen om straks niet de hele koelkast met inhoud weg te hoeven gooien. “Je kunt niet blijven lenen” zei Willem Middelkoop, voormalig RTL-Z verslaggever, hiermee doelend op een eventueel ineenstortend financieel systeem, welke volkomen gebouwd is op vertrouwen (fiduciair geld). Dit vertrouwen is op z’n minst zwaar gedeukt door de kredietcrisis, maar mogelijk slechts een voorbode van de wankelende ongereguleerde derivatenmarkt, die vele malen groter is dan de astronomische bedragen van de kredietcrisis. De Bank of International Settlements (www.bis.org) geeft in december 2009 een inschatting van $ 604.000.000.000.000,= oftewel een 6 met 14 nullen.
Concreet:
1- Al die ongereguleerde papieren contracten die al zoveel slachtoffers hebben gekend, zijn ooit ontstaan om bepaalde risico’s op financiële producten te verzekeren, zijn verwijderd van hun kern, zijn dubieus omdat niemand de debiteuren kent noch kan beoordelen op diens capaciteit om de beloofde tegenprestatie ooit te gaan leveren, behoeven niet eens in directe vorm in uw beleggingskoelkast te zitten om de gehele inhoud ervan te kunnen bederven.
2- Al de “ongereguleerde” overheidsschulden (en overige verborgen verplichtingen zoals sociale zekerheid, medische zorg en oudedagsvoorzieningen) en ongereguleerde uitbreidingen van de uitstaande geldhoeveelheden zullen er ooit toe leiden dat er twijfel sluipt in de wereldwijde valuta (giraal en chartaal geld). De roep om een nieuwe wereldvaluta is niet voor niets steeds luider waarneembaar. Vergelijk dit met de stroomtoevoer naar je koelkast. Indien onderbroken ligt bederf op de loer.
3- We zijn zo gewend en afhankelijk van de koelkasten geworden, dat we niet meer hebben gelet op die assets die ook buiten de koelkast goed kunnen blijven. In de meest directe beleggingsvorm praten we over Goud (baren, munten, trackers), Zilver (baren, munten, trackers), Koper,Aluminium, Nikkel, Zink (vrijwel niet te doen in fysieke vorm, dus via trackers), Agrarische producten (rubber, graan, suiker, cacao, koffie, enzovoorts.. ook via trackers) en tenslotte alles wat met fysieke zaken te maken heeft; kunstverzameling, wijncollectie, klassieke auto’s, munten- en postzegelverzamelingen. Misschien moelijk snel te verhandelen, maar wel houdbaar buiten de koelkast.
Afsluitend moeten we concluderen dat de aandelen en obligaties van weleer nog zeker een goede rol in de beleggingsportefeuille kunnen blijven spelen (mits gefocussed op kwaliteit en goede verhandelbaarheid), dat sommige beleggingsfondsen best een toegevoegde waarde kennen, dat vastgoed nog steeds niet goedkoop is en voor een zeer klein deel in portefeuille mag blijven, maar dat de noodzaak om in schaarste-artikelen te (gaan) beleggen bewezen mag worden verklaard.
“Smart Capital” is al aan het vergaren, mondjesmaat en met weinig ruchtbaarheid om niet iedereen wakker te schudden. Met een AEX top in september 2000 op 703 punten en een goudprijs toendertijd van $ 279 (www.gold.org) kijken we naar vandaag de dag tegen een AEX aan van circa 320 (-55%) en een goudprijs van $ 1130 (+300%). Dat de dollar in dezelfde periode met 34% daalde moet ook worden vermeld, hetgeen de vergelijking op -55% versus +160% brengt, ten faveure van goud als representant van de conrete assets. Dit terwijl er officieel nog nauwelijks inflatie wordt geregistreerd en goud wordt gezien als inflatie-verzekering.
Wacht u op het signaal van Wallstreet of weet u genoeg om met “Smart Capital” mee te liften?
Terug naar de top ↑
|
